یکی دیگر از معضلات مواد مخدر!

همه گیری سوء مصرف مواد مخدر باعث شده است که بخش اورژانس بیمارستان ها در خط مقدم قرار بگیرند و کارکنان به طور فزاینده ای با عفونت های مرتبط با این مشکل مبارزه کنند. ارزیابی های جدید نشان می دهند تعداد بیمارانی که به دنبال عفونت های شدید ناشی از مصرف تزریق هروئین، فنتانیل، اکسید ...

یشتر شده اند.

عفونت های ناشی از مصرف مواد مخدر

محققان گفتند که رادیولوژیست های بخش اورژانس با استفاده از اشعه ایکس، MRI ها، سی تی اسکن ها و سونوگرافی ها اغلب اولین افراد برای تشخیص عوارض عفونت هایی که به طور معمول از سوزن های غیر استریل ایجاد می شوند، هستند.

بینش های مربوط به چگونگی شیوع اپیدمی که در بخش اورژانس ادامه دارد، از یک تحلیل ۱۲ ساله که بر روی بیش از ۱۰۰۰ بیمار دچار سوء مصرف مواد مخدر، که در پی کمک برای عوارض مرتبط بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۶ به اورژانس مراجعه کرده بودند، منشا میگیرند.

دکتر افرن فلورز، نویسنده این مطالعه گفت: یافته ها نشان می دهند که “اپیدمی ایپوئید یک مسئله اورژانسی ملی است”. وی رادیولوژیست بخش اورژانس در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون است.

وی گفت: “نتایج این مطالعه، با شیوه روزمره ما سازگار است، شیوه ای که در آن ما همچنان شاهد افزایش تعداد بیماران با اختلالات مصرف مواد که در بخش اورژانس برای ارزیابی عوارض مربوط به بیماری آنها حضور دارند، هستیم. ”

فلورز گفت، علاوه بر این بسیاری از این بیماران – با میانگین سنی ۳۶ سال – ” جوانانی هستند که در ابتدای زندگی ثمر بخش و پرکار خود هستند”.

دکتر پل پترسن، با این که عضو این تیم تحقیقاتی نیست، اشاره کرد که “این افزایش در عفونت های مربوط به سوء مصرف مواد مخدر IV (وریدی) مورد انتظار بوده است و برای جامعه پزشکی تعجب آور نیست زیرا اپیدمی مواد مخدر همچنان افزایش می یابد. ”

وی توضیح داد: “مصرف مواد مخدر IV می تواند منجر به عفونت های موضعی در محل تزریق شود، این عفونت ها یا از طریق باکتری های مخلوط در دارو یا در سوزن کثیف و یا باکتری های موجود در پوست کثیف که سوزن از آن عبور می کند، ایجاد میشوند.” “باکتری ها همچنین می توانند در جریان خون رشد کنند و ترجیح می دهند بر روی دریچه های قلب انباشته و رشد کنند و باعث بیماری مربوط به دریچه قلب شوند.”

پترسن گفت: “علاوه بر این، این عفونت های رویشی یا توده هایی از باکتری های در حال رشد از این دریچه ها به قسمت های دیگر جریان می یابند، و معمولا به ریه ها، مغز و ستون فقرات میروند، و در آنجا رشد خود را ادامه می دهند و باعث بیماری می شوند.”

وی گفت که عوارض این عفونت شدید است. وی افزود: “آنها اغلب کشنده هستند و معمولا باعث بیماری های ناتوان کننده مزمن ستون فقرات، ریه ها، قلب و مغز می شوند که نیازمند جراحی های متعدد و مراقبت های طولانی مدت و یا نهادینه شده هستند.”

دو سوم از بیماران در آخرین تجزیه و تحلیل، جزو مردان بودند و ۷۸ درصد سفیدپوست بودند.

به گفته محققان، اغلب عوارض دیده شده در طی دوره زمانی مطالعه، شامل عفونت های موضعی بافت نرم در محل تزریق سوزن بودند. گاهی اوقات مسئله یک عفونت باکتریایی مثل سلولیت بود. موارد دیگر شامل شروع آبسه بودند.

در برخی موارد، قطعات سوزن های شکسته در زیر پوست بیمار پنهان شده بودند. گرفتگی های رگهای خون آلوده به باکتریها، که به عنوان آمبولی سپتیک شناخته میشود و احتمال دارد که به ریه و مغز منتقل شود، نگرانی دیگر به شمار میرود.

در نهایت، ۱ بیمار از ۱۰ بیمار که غربالگری رادیولوژیک داشتند هنگامی که در بخش اورژانس بودند به خاطر این عوارض جان خود را از دست دادند.

فلورز گفت: “تحقیقات ما نشان دهنده شدت این اپیدمی و منحصر به فرد بودن این جمعیت بیمار است. راديولوژيست های بخش اورژانس بايد به این جایگاه خود که در خط مقدم تشخیص این عوارض هستند، اهمیت دهند و به طور فعال راه هايي براي پیشگیری این مشکلات توصیه کنند. ”

به عنوان مثال، او پیشنهاد کرد در حالی که رادیولوژیست ها در هنگام ترک بیماران از بخش اورژانس، برای برنامه های بهبود اعتیاد به آنان کمک می کنند، باید ترویج برنامه های تعویض سرنگ را نیز در نظر بگیرند.

پترسن بر اهمیت برنامه های تعویض سرنگ و سوزن و نیاز به جلوگیری از عفونت های جدید تاکید دارد. اما او پیشنهاد کرد که خط مقدم اپیدمی در واقع در جامعه است، نه در بخش اورژانس.

پترسن این مسئولیت را بر دوش افرادی میداند که “بیشتر در معرض این بیماران قرار دارند” مثل – مددکاران، پزشکان خانواده، کارکنان پناهندگان بی خانمان، کارکنان کلینیک های مشاوره و ارائه دهندگان مراقبت های اورژانس. وی گفت، این افراد کسانی هستند که بهترین موقعیت را برای آموزش افراد در معرض خطر در مورد موثرترین راه ها برای محدود کردن خطر عفونت، دارند.

مقاله مرتبط : ترک اعتیاد

سایت پزشکی و مجله سلامتی راستینه